Dünyanın
birçok yerinde ve genellikle ülkemizde kesin bir anlayış yapısı vardır. Yaş
belirli bir sayıya ulaştıktan sonra, özellikle erkek kısmının çalışması
gerekliliğidir. Bu yapı nettir. Üniversiteye gelindiğinde artık yavaştan
çalışmaya başlamalısın adlı şiirler okunmaya başlar evde. Kızlara zaten
yüklenmek istemiyorum çünkü onlar doğduklarından beri çalışıyorlar. 10 yaşında
bile olsa masa kuran, ütü yapan, ev toplayan ufaklıklar var. Kız kardeş masayı
kuran erkek ise yiyendir. Ben böyle olamadım maalesef. Lakin şu bir gerçektir;
Üniversite okuyan biri artık çalışmak için iş aramalı ya da üniversite
sırasında çalışmalı, pratik yapmalıdır. Bu mantıkta bize şuradan gelmektedir,
ailelerimiz belkide 16'sından beri çalışmakta olduğundandır.
Çalışmak? Esas soru çalışmak ne içindir?
Çalışınca ne olur? Ülkemizde Üniversite okumasına rağmen belirli sebeplerden
çalışmak istemeyen birçok insan var. Kimisi daha erken, öğreneceğim çok şey var
der çalışmaz, kimisi istediği meslekte çalışmak ister ki ülkemizde kimse istediği
mesleği yapmıyor, kimisi direkt olarak çalışmak istemez, kimisi ise Üniversite
bitsin ben öyle çalışacağım der. Ama
bitmeyen bir aile baskısı, kışın klozet kapağının soğuk olması kadar gerçektir.
Puflular hariç. Onlara geleceğim. Oğlum çalış, eve para getir, biz sana
sürekli harçlık vermeyelim, artık bağlı olduğun bir yer olsun, sürekli boş
işler peşindesin boş geziyorsun, çalışta adam ol. İSTOP! Şimdi kimse
kıpırdamasın. Adam olmak? Neye göre kime göre? Adam gibi çalış emrini buyurmuş
aileler. Çalışan kişi, adamdır, kendi ayakları üstünde duruyordur, kimseye
muhtaç değil, aileyi de sırtlayan yegane kişidir. O zaman tarihe notumuzu
düşelim; Çalışan kişi adamdır.
Katılmıyorum. Anti tez ile geliyorum. Sırf
çalıştığı para kazandığı için triplere giren insanlar tanıyorum. Çalışınca önemli biri olmazsın, önemli
biri olmak için çalışırsın. Evet, helal olsun tüm çalışanlara, ellerinden
geleni yapıyorlar. Peki ya zenginler? Onların çalışmaya ihtiyacı yok ailenin
inanılmaz bir gelir kaynağı var. Onlar hayatları boyunca adam olamayacaklar mı
:/ yazık değil mi onlara? Aile zengin ama adamlık sıfatını satın alamıyorlar.
Çok üzücü.
Çok yanlış bir mantık bizdeki. Öncelikle,
ailesinin maddi durumu zor olan insanların çalışması kadar doğal bir şey yok.
Aileye yardım etmek için çalışan yegane kahramanlar, adamlar var. Bir de
ailesinin geçim imkanı olmasına rağmen çalışta adam ol diyen aileler. Bunu
mantık olarak bellemiş, ben çalışayım da adam olayım diyenler var. İşte bunu
yapmayın. Çalışıp farklı olmak yerine farklı olmak için çalışsak? Sadece aileye
yardım etmek için değilde kendi kişiliğimize ve geleceğimize de yardım etsek.
Biraz daha abartıp insanlığa, dünyaya da yardım etsek. Herkes istediği mesleği
yapmaya çalışsa - ne kadar zor olsa da- iş sadece para ile bağlantılı olmasa?
Çalışmak sadece para demek değildir. Yapılan bir araştırmaya göre
insanların içinde çalışma isteği vardır. Ama herkes sevdiği işi yapmak ister.
Şahsen milyarder dahi olsam ufak bir dükkanımın olmasını çok isterim. İstediğim
işi yaptığım ufak bana ait bir yer.
Evet hayatın kendisi= para. Benim isteğim ise
bunu dışında yaşamamız gerektiği. Adam sıfatı almak için değilde, kendimize bir
şey katabilmek için çalışsak. Görüyoruz dışarılarda çalışan tüm adamları.
Suratsız, mutsuz asgari ordusu.Yaptıkları işten zevk almıyorlar. Bence;
Çalışınca adam olunmaz, adam olunmak için çalışılır!
0 yorum:
Yorum Gönder